نامه‌ای به پسر تاریکی

چه خوبه که هنوز دوستانی هستند که وقتی به یادشونم، اون‌ها هم به یادم هستند.

ممنونم از

پری نازنین که من رو به این بازی وبلاگی دعوت کرد و ممنونم از

آقاگل که این بازی رو بنیان نهاد تا چنین بدانم که در یادها مانده‌ام ((:

و خب من این نامه رو قبلاً نوشته بودم که در

وبلاگ آقای نئوتد منتشر شده بود اما در وبلاگ خودم نه؛ هم‌چنین از اونجایی که دلم برای پسر تاریکی تنگ شده، دلم میخواد دوباره این نامه مرور بشه. پس برای اولین بار این نامه رو اینجا می‌خونید:

ادامه مطلب